Wednesday, August 13, 2008

Hinog sa Puno

Kay Jackie, Pagkaraan ng Dalawang Dekada

!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
Kumusta naman siya?

Monday, July 14, 2008

Apatnapung Mundo

Apatnapung mukha sa facebook
ang nagparingas sa mithing yapusin
gaano man kahapdi, gaano man kalalim
ang mga sugat ng ginahasang nakaraan
sa apatnapung mundo
ng tangis at tuwa.

Paglulunoy sa Lumang-lumang mga Larawan

Sa mga kaibigan sa UP Tropang Bodabil


Minsan lang naganap
sa atin ang lahat
ni hindi dumaplis sa hinagap
na manganganak
ng luha
ang muling pagsilip
sa mga singit
ng nakaraan.

Wednesday, June 4, 2008

Sa Pagpanaw ng Tag-araw

Pumanaw na ang tag-araw
ngunit maalinsangan pa rin
sa mga lansangan ng gunam:

Bakit may taong mayayabang
kahit walang ipagyayabang?
Maliban sa balakubak at tinga

kapag humahapon ang pangungulila
sa totoo nilang balikat.
Kahabag-habag ngunit walang magagawa

kundi impitin ang palatak
at asahang hawanin ng himala
ang kanilang abang bukas.

Sunday, April 13, 2008

Akyat Baba

Akyat

Habang nagpapaalam ang kanang kamay
nangungumusta naman ang kaliwa
hahabol ang kanan, susunod ang kaliwa
tinatalunton ng pagod ang lubid
na nakabitin sa tuktok ng bundok.

Baba

Pagsapit sa rurok
humihingal at pawisan
walang ibang pagpipilian
kundi dumausdos muli pababa
o manatiling habambuhay tiwalag
sa paglalakbay ng isang balahibo mula sa alapaap
alinsunod sa batas ng akselerasyon: a=f/m=dv/dt.

Saturday, March 29, 2008

Singsing na Apoy

The Philippines sits on the Pacific Ring of Fire
where continental plates constantly collide.
Dapyo ng amihan
sa talisik na tag-init
ang nagkukubli sa mga lihim
ng higanteng singsing na apoy
kumukubkob sa mga isla
ng mga pangarap at pag-asa
ng isang bayang nakaluklok sa paraiso
ngunit laging liniliglig ng delubyo.

Tuesday, March 11, 2008

Mas Masaya Bang Manlinlang?

"Ipinaglaban kita," sabi mo
nang may taginting ng kabayanihan.
"Salamat," tugon ko
kahit wala naman akong kinakalaban.

Kahapon, isang kalatas
ang pumasok sa aking inbox
nagtataka ang isang kaibigan
kung bakit ko tinanggihan
ang taos-puso niyang pabuya.

"Para raw iyon sa kanya,"
paliwanag ko habang naliliwanagan
na ang ipinaglaban mo para sa akin
ay ang pagkaalipin habang iyong inaangkin
ang tunay na para sa akin.

Sunday, March 9, 2008

Tubig sa Tubig

Ngipin sa ngipin
Mata sa mata
-- Banal na Bibliya


Dagat sa balakang
ang nagluwal sa aking hininga
matapos ang siyam na buwan
ng paglulunoy sa sinapupunan.

Sa dagat ako babalik
pagkapugto ng hangin sa dibdib
upang hagkan ang daigdig.

Mula sa isang puwing na alabok
sa alabok din uuwi.

Nais kong baunin
hindi ang hapis
kundi ang ngiti.

Dagat ang sinapupunan
ng aking ina,
babalik ako sa dagat
ng inang kalikasan.

Kaya sunugin ang aking bangkay
at ihasik sa dagat hanggang
kaliit-liitang alabok
upang mabuo ang ikot
ng buhay.

Tuesday, February 26, 2008

Kahit Nariyan Ka Pa Rin

The Arroyo administration has had a long history of dishonesty, deceit and lying. Its leaders are caught in a tangled web of deception. They have lost all moral authority to govern the nation.

Philippine Daily Inquirer, Editorial, 26 February 2008



Pero bakit nariyan ka pa rin?
Iwinawasiwas ang mga ahas sa ulo
isinisibat ang tingin sa mga kritiko
habang hinihimod ng salasalang dila
ang puwit ng pangamba sa mga alagad,
na nangulimbat sa kaban ng bayang
nagdidildil ngayon ng asin pantawid
sa mahabang taggutom na parating
habang nagpapakasasa kayo sa mga piging.

Pero kahit nariyan ka pa rin
tiyak na may pupugot sa iyong leeg
matapos sakluban ng sako ang ulo
upang tapusin ang yugto ng pamumuno
mula sa bangis at kamandag
ng panlilinlang.

Monday, February 25, 2008

Himaymay

and so it is
just like you said it should be
we'll both forget the breeze
most of the time

Damien Rice
The Blower's Daughter


Naninigid ang samyo ng pino
sa bawat butas ng aking balat
at ninanasa ng hapong balikat
ang batubalani ng iyong palad
na hihigop sa lahat ng sakit
magpupunla ng ngiti.


Akala ko'y kayang burahin
ang mga himaymay ng gunita
tulad ng pagpalas ng araw
sa halumigmig ng gabi.


Gayon ba kadaling limutin
lahat ng iyong pangako?

Friday, February 22, 2008

Baligtaran

666
Sa liblib
na liglig
ng ligalig
sumuksok
ang panibugho
at sumiksik
sa singit
ng pangamba:
Nasaan ka
ngayong gabing
nakatundos
ang tandang
pananong
sa hangin?
Ibinubulong
ng dilim
ang iyong ngalan
sa kanyang
piling.


999
Alimpungatan akong sumiksik
sa pagitan ng ulo mo’t balikat
ngunit walang nahagip ang aking ilong
kundi mga labi ng maghapon
noon sa upahang silid
na limot ng panahon
ngunit nasa dibdib ko
ang sutla mong palad --
salamat, salamat
sa lahat.

Saturday, February 16, 2008

Aling Pag-ibig pa ang Hihigit Kaya

Pasintabi kina Andres Bonifacio at Francisco Baltazar



Aling pag-ibig pa ang hihihigit kaya
sa pagkagahaman at pagkatimawa
gaya ng pag-ibig sa kaban ng bayan
hahamakin lahat masimot ka lamang?

LRT Railway, paliparan ng NAIA
oberpraysan lahat habang nakatunganga
ang masang magbabayad sa lahat ng utang
NBN-ZTE krona ng mga suwapang

Aling pag-ibig pa ang hihigit kaya
naupo sa trono halalan dinaya
bawal ang umangal, titimbuwang bubusalan
dakilang pag-ibig sa kaban ng bayan.

Thursday, February 14, 2008

Kung Bakit Ayokong Maging Isang Rio Alma

Sinasabi ng kanyang mga alagad
na lahat ng makata pagkatapos ni Rio Alma
ay isa na lamang alingawngaw ng pantas
na pambansang alagad ng sining.

Masdan ang kanyang daigdig
na limitado sa makitid
na diyalektika ng negatib at pasitib
kung saan ang babae'y puta
at ang lalaki'y manlilinlang.

Hindi ko maisisilid
sa babae at lalaki lamang
ang aking realidad,
hindi ko maikakahon
sa de-numerong pantigan
ang aking mga larawan,
hindi ko matatalikdan
at muling babalikan
tatalikdan at babalikan
ang kilusang bayan
tulad ng pagtitinda ng pandesal.

Ayokong maging Rio Alma.
Di bale na ang mga titulo at pabuya
mula sa kanyang galing sa iba,
galing sa iba at mula sa iba pa
sa isang laberinto ng pulitikang
isinusuka ng kasaysayan.

Nais Kong Mahalin Ako ng Pag-ibig

Nais kong mahalin ako ng pag-ibig
tulad ng isang sariwang patak
ng dalisay na hamog sa madaling-araw
dahil minamahal ko siya
tulad ng luntiang dahong nakahandang
antalain ang pagyakap ng liwanag.

Wednesday, February 6, 2008

Aleluya! di na kailangan ng batas militar

Aleluya, aleluya, aleluya!
Halikan ang singsing ng Santo Papa
habang pinapaslang ang mga walang sala
at idinadambana ang mga magnanakaw.

Aleluya, aleluya, aleluya!
Di na kailangan ng batas militar
dahil di naman naglaho mula't mula pa
ang punla ng bangis
ng mga manggagahis:
mula barikadang bakal sa mga kalsada
hanggang rosas na ihian sa mga bangketa
wala tayong ipinagkaiba
sa Nazi concentration camp
kapkap kana, kaliwa, kanan
dinudunggol ang suso ng mga dalaga
dinadakma ang bayag ng mga binata.
Ano pang larawan ang mas marahas
kaysa bagong pintang mga rehas
sa sarili mong tahanan?

Aleluya, aleluya, aleluya!
Kailan lilipas ang bisa
ng gayumang tatak EDSA?

E Ano Ngayon, Tongresman?

????????
//////////
>>>>>>>>>
<<<<<<<<<<
&&&&&&&&&&
%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%
%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%
%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%

hahaha

zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz

tsunami sa aking dibdib

pinagngangalit
mo ang tsunami
sa aking dibdib

tuwing ipamamaraling
isa kang diyos-diyosan
ng kilusang bayan

dahil minsan man
hindi ginawa ng marx
lenin at mao

ang magyabang
kundi pumaslang sa sinumang
kaaway ng digmang bayan

May Karapatan Tayo sa Sariling Impiyerno

Paumanhin sa mga pinagpipitaganang
mohon ng panulaan at kilusang mapagpalaya.

Kung laging susundin ang payo ng mga paham
na nabuhay sa kanilang sariling panahon

kung gagagarin lamang maging ang kanilang paraan
ng paghabi ng salita at pagsusukat at tugma,

kung lagi lamang susundan ang bakas
ng nangaunang manlalakbay

disinsana'y walang nakarating sa buwan
o walang satellite na umiikot sa mga planeta

o walang kompyuter o walang cellphone
na nag-uugnay sa mga tao ng bawat bansa

di kaya natin pinagkakaitan ang mga sarili
ng pagkakataong dumanas sa personal na impiyernong

walang ibang makakaunawa kundi mismong indibidwal
na naglalakbay nang lampas sa mga takdang pamantayan

at naranasan kung ano ang kahulugan
ng tunay na paglikha at tunay na kalayaan?

Umiikot ang Roleta

Taya, taya, taya
sa bangkang mandaraya!

--- Isang kasabihan



Pagkatapos ng piging
sa bahay ng prinsipe,
nagsimulang umikot ang roleta
sa bulwagan ng mga lehislador:

"Sibakin sa puwesto si Juan de Bola!"
utos ng haring bagong opera.
"Di puwedeng mas malaki
ang hati niya sa bibingka!"

Samantala, biglang naglaho sa paliparan
ang kinatawan ng barangay na may kagagawan
sa pagkakabuking ng transaksiyon sa China
bago pa man nakapagturo ng iba pang kasabwat.

Pagdaka'y sumungaw sa pinagtaguang lungga
ang ulo ng bubuwit na nagsabit
sa tagapalit ng mga boto ng reyna
at nagbingit sa kanya sa pagkapiit.

"Jackpot!" sigaw ng kalahok na nagpaikot
ng roleta sa kontes ni Chris sa telebisyon.
"Jakpat!" sabay na sigaw ng reyna at hari
na siguradong-siguradong wala nang impits-impits.

Kanino kayang roleta ang susunod na paiikutin
upang walang umangal sa mga kurakot ng bayan?

Mga Pusa sa Basang Bubungan

Lagi silang naglalampungan.
Tuwing madaling-araw, Exorcist ang eksena
sa basang bubungan ng aming bahay
matapos umapaw ang tubig sa tangke.
Magtatawag ang babaeng tila nakikipag-away
sa lalaking papangal naman sa kanyang batok
hanggang magpagulong-gulong sila sa yero
at maghabulan sa malalapad na alulod
kumakayod ang mga kuko, nakangingilo
pati ang pagbagsak nila sa semento
at muling pag-akyat sa pader.
Maraming beses nang gusto ko silang barilin
paslangin maging ang romantisadong mito
ng matatalinong pusa mula sa panahon ng Griyego
dahil sobrang istorbo ang pagpapalipas nila ng libog
lalo't pumupunit sa dilim ang mga halinghing
habang namamaluktot akong tanging kasiping
ang mga tiklada ng kibord at monitor na dekolor.
Bukas, titiisin ko na ang mga galos
mula sa matalas nilang mga kalmot
habang isa-isa silang isinisilid sa sako
upang mahimbing na rin sa pagtulog.

Tuesday, February 5, 2008

Sapagkat Kilala Kita

Kilala kita, oo, kilala kita.
Kilala ko ang patulis na mga daliri sa iyong paa
Kilala ko ang kambal na biloy sa iyong balakang
Kilala ko ang pasang-krus na nunal sa iyong katawan
Kilala ko ang mga kuko mong laging bagong tasa
Kapag humagkis sa balat kong katal at pawisan.

Kilala kita, oo, kilala kita.
Kilala ko ang anghang-tamis ng iyong dila
Kilala ko ang liwanag mula sa iyong mga matang
Medusang naglalagos sa aking kaibuturan
Kilala ko ang maalat na patak ng pawis
Sa aking mga labi habang hinihimod ang iyong leeg
Kilala ko maging ang singaw ng bagong tabas na damo
Nangungunyapit sa hangin at sa aking paghimlay.

Kilala kita, mahal ko.
Ngunit hindi ko mahuhulaan kung saan iihip ang hangin bukas
O kung saan hahapay ang mga puno o mahuhulog ang mga dahon
O papatak ang ulan o sisikat ang buwan o aahon ang mga alon
O lulubog ang mundo. Kilala kita hanggang ngayon
Ngunit hindi na kita kilala bukas o sa makalawa
Tulad ng hindi mo rin pagkakilala sa sariling pasya
Kapag binigkas natin ang paalam sa sandaling ito.

Kilala kita, mahal ko, kilala kita.
Ngunit huwag nating sambitin ang pagkabatid
Sa kawalan ng pagkabatid sa bukas.
Hindi ko kilala ang aking sarili
Kapag naglaho ang mga gunita.

Birtuwal na Birtud

Magkaiba tayo ng realidad.
Sigurado.
Naaaliw ako sa mga konsert mong
Nakabalandra sa youtube
Maging sa mga pelikula mong
Pornograpiko
Sa iyong website.
Naramdaman ko na minsang lumagos
Mula sa monitor ng PC ko
Ang iyong dilang humagod
Sa akin mula ulo hanggang paa
Ngunit pagdilat ko'y wala
Ka na muling kabuhay-buhay.
Mas mabuti pang
Mag-YM na lang tayo
Upang makilala ko
Sa mga salita
Ang tunay mong
Pagkatao.

Monday, February 4, 2008

Pagitan ng Gunita at Hinagap

Ngayon ang pagdating
ng ating mga pangamba --
mga pileges sa noo at pisngi,
mga kulubot sa braso at leeg
mga keso de bola sa tiyan --
na tila hindi napaghandaan
sa kabila ng maraming taon
ng paghahanda sa paghinto
ng pagtibok ng puso.

Sa pagitan ng gunita at hinagap
ipupunla natin ang mga rosas
na papangarapin ng susunod
na salinlahi
habang pataba tayong
nagpapalusog sa mga pananim
kapiling ng mga uod.

Sa Muling Pagsisindi ng mga Upos

Parang pag-ahon sa pagkalunod
ang pagsisindi muli ng upos:
tiyak lalasa ang mga dekada
ng kawalang-kibo
sa bawat hitit-buga
na unti-unting nagtatanim
ng kanser sa dilang
pinipi ng pananahimik
tungkol sa mga di-nais marinig
at mga di-nabigkas ngunit nais marinig,
tungkol sa mga nabigkas
ngunit minasdan lamang lumutang
sa alapaap ng hinagap
na naging usok ngayon ng upos
na kay hirap muling sindihan
gaano man kaalab ang apoy
ng panlabas na pakikiramay.

Sunday, January 20, 2008

Luwal ng Internet

Kasimbilis ng connection speed
ang pagbagsak ng mga salitang
pag-ibig, pagmamahal
sa bawat kable ng internet
pero pagkatapos ng aybol o SEB
hinuhubad ang mga anyo
at idinadakdak sa basurahan
ng banyo sa motel
upang magbanyuhay
sa bagong imbentong pangalan.
Kailangan kasing makarami.
Presyong pakyawan
sa palengke ng laman.

Paghupa ng Libog

Paghupa ng libog
tulad ng isang bagyo,
nagtumba ang mga puno
sa kalsada
nagkalat ang mga dahon
lagas at sariwa
at parang sinabunutang bulbol
ang damuhan.

Kaya sinusuhayan ko
ang damdaming kubo
bago sumugba sa ulan.

Wednesday, January 16, 2008

Baunin Mo ang Iyong mga Luha

Sa iyong pagkalimot ngayon
Sa inang naghihingalong
Tumatawag sa iyong pangalan,
Baunin mo pati ang iyong luha
Sa kanyang pagpanaw.

Aanhin mong lahat ng lupaing
Ipinakikipagpatayanan
Binubuhusan ng dagat ng salapi
Gayong sandakot na abo lang
Ang isang tao pagkasunog
Sa krematoryum?

Mabibili ba ng lahat mong salapi
Ang ngiti sa inang nagbabaka-sakaling
Mabuhay pa nang kaunti
Upang makausal ng dalangin
Sa mga supling na winatak-watak
Ng sarisariling tatak ng pagkaganid?

Sa iyo nang lahat ng nasa akin
Maging ang magiging mga darating
Huwag mo lang ibilibid ang pisi
Ngayon sa sariling leeg
Habang nagkakait, nagkakait
Sa inang may dakilang awit
Kapag ang mga mata'y
Tuluyang pumikit.

Hindi kapalit ng lahat ng rangya
Ang sansaglit na ligamgam
Ng haplos sa iyong mukha
Ng mga palad na habambuhay
Sa iyong nagpala.

Walang silbi ang mga luha
Kung sa kamatayan pumapatak.

Matapos Akong Mamatay

Lumilipas lahat:
Ang mga taong umaba sa akin,
Ang mga taong naaba sa akin;
Ang mga pag-ibig na ngumiti at lumisan,
Ang mga pagmamahal na humanggan;
Silang dinakila ngunit di nakilala,
Silang di nakilala ngunit dinakila.
Lahat-lahat ay lumilipas
Tulad ng mga orkidyas
Na napigtal din sa mga tangkay
Ngayong madaling-araw
Dito sa hardin habang naghuhukay
Ako ng lupang tatamnan
Ng mga punong mabubuhay
Matapos akong mamatay.