Pagdalaw ng Lumbay

Sa kanyang batid ang lahat



Walang pasapasabi
ang pagdalaw ng lumbay
sa maraming araw
na pinagsisisihan kong
natuto pang muling magmahal
ang pusong
ikinandado nang kaytagal
sa hininga ng mga anghel
na tumutunaw sa katinuan.

Sa gabing ito,
habang nakangiti ang buwan
at nahuhulog ang mga bituin
sa aking paanan –
ipagpatawad mo, mahal,
ililibing ko na
sa puntod ng mga alaala
ang iyong larawan.

Sana’y naisip mo rin kahit minsan
na ang pangungulila’y pintuan
ng lumbay: nakamamatay.
Nakamamatay.